Arnold van Verseveld 1944 (autodidact), begon zijn beeldende kunstjaren in Frankrijk (2001), waar hij ver weg van zijn jachtige zakenleven, werd uitgedaagd bij zijn creativiteit te komen. Hij begon met mensen schilderen. Die zijn gebleven, ze kiezen hun plek op het doek en beleven elkaar. Met beeld-houwen is het hem ook zo vergaan. De mensen stapten zo van zijn schilderij, eerst in steen, maar al snel in brons (cire perdue). De combinatie houden van mensen, bewust en onbewust beleven wat hij waarneemt, hebben hem diep in zichzelf gebracht. Dat vertelt hij o.a. met zijn beelden. Iedere keer opnieuw is hij verrast wat er onder zijn handen ontstaat: een expressief beeld met zeggingskracht. Hij noemt zijn werk abstract figuratief, welke de vormen ook zijn, het blijven zijn mensen, gevoelens en belevingen. Vele jaren volgde hij bij bekende kunstenaars opleidingen in schilderen en beeldhouwen. Zijn inspiratie vindt hij met name in zich zelf. “Innerlijk verwerkt ik wat ik beleef en waarneem en vervolgens komen die gevoelens er in beeldende vormen weer uit,” aldus Arnold.

Website Arnold van Verseveld